«Μη ζωγραφίζεις Otikatsi» μου είπε ο Σπύρος που θέλει "να με αναλάβει" και έχει δώσει καλό δείγμα γραφής, μια και κατάφερε να πουλήσει έργο μου σε μια γκαλερί Otikatsi. Για να ξαναπουλήσω έργο μου σε γκαλερί Otikatsi, πρέπει να μη κάνω του κεφαλιού μου και να ζωγραφίζω ό,τι -και όπως- μου λέει ο Σπύρος, Otikatsi του Σπύρου δηλαδή.
Μυστήριες αυτές οι γκαλερί Otikatsi, που αρνούνται την ταυτότητά τους! Καθεμιά τους λέει στον πελάτη Otikatsi, πως τα έργα που πουλάν δεν είναι Otikatsi αλλά από άλλους πλανήτες, τη στιγμή μάλιστα που όλοι γνωρίζουμε ότι ένας είναι ο πλανήτης -ο Otikatsi φυσικά- και, όσο και να επιθυμούμε παρέα στο Σύμπαν μας, η φυλή μας είναι μόνη και μοναδική.
Η αλήθεια είναι πως ζορίζομαι πραγματικά να ζωγραφίζω το Otikatsi του Σπύρου αντί για τα δικά μου Otikatsi, που έχουν και ποικιλλία. Τα δικά μου δεν μοιάζουν μεταξύ τους, είναι πρωτότυπα Otikatsi -θέλω να πιστεύω- ενώ του Σπύρου είναι ένα συγκεκριμένο Otikatsi, το οποίο αν και αρχικά ήταν δικής μου έμπνευσης, βαριέμαι να το επαναλαμβάνω.
Τέλοσπάντων, για να πάψω να είμαι μια ζωγράφος Otikatsi ώστε να με θέλουν οι γκαλερί Otikatsi, πρέπει να ζωγραφίζω μονάχα Otikatsi του Σπύρου. Μετά, λέει ο Σπύρος, όταν γεμίσουν οι γκαλερί με έργα μου, θα μπορώ να πάψω να υποκρίνομαι και να ζωγραφίζω ό,τι θέλω -Otikatsi φυσικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου